Wedstrijdverslag NOAD’67 2 – Smerdiek 3

Eindstand: 3-3
Doelpuntenmakers: Roro 2X, Shake
Toeschouwers: 3,5
Man of the match: Shake

De laatste wedstrijd voor de winterstop speelden we zaterdag om half 1 thuis tegen Smerdiek:
een team dat volgens de ranglijst aan ons gewaagd zou moeten zijn. Om 10 over 12 druppelden de eerste spelers de kleedkamer binnen en werd het al snel duidelijk dat niet iedereen even fit was. Onze kleedkamer werd gevuld met het welbekende aroma van alcohol en menig speler had zeer kleine oogjes. Vooral onze Bart had goed zijn best gedaan, hij had zulke kleine oogjes dat iedereen zich afvroeg of ze hier niet te maken hadden met zijn Chinese neef Balt.

Rond 5 voor half 1 begaven we ons richting het veld om nog even snel wat ballen de kantine over te jagen. In de opstelling geen verassingen, want we waren maar met 11. EJ stond op goal, de achterhoede bestond uit Bartje, Bonkie, Kjeld en Brok. Op het middenveld dartelden Jan, Ton, Wessel en Gary en in de aanval het dynamische duo: Roro en Shake. Doordat er geen scheidsrechter beschikbaar was, was Wutru vandaag de arbiter. Dit leverde tegen Lepelstraten ook geen problemen op. Althans: niet voor ons. We startten zonder grensrechter.

We begonnen sterk en lieten het balletje lekker rond gaan. Toch was het Smerdiek dat doormiddel van een onhoudbaar schot van randje zestien op voorsprong kwam. We lieten ons niet uit het veld slaan en pakten de draad snel weer op. We kregen wat kansjes en uiteindelijk was het Roro die oog in oog met de keeperde niet faalde en de gelijkmaker binnen prikte. Het leek er op dat we door konden gaan drukken, maar niets was minder waar. Door een moment van onoplettendheid achterin kon Smerdiek de voorsprong weer pakken. Inmiddels was Lars nog op komen dagen en nam hij de schone taak van grensrechter op zich. Al verwarde hij zijn vlag nogal eens met zijn pak zware Van Nelle, maar dat is hem vergeven. We konden tot de rust geen vuist meer maken, en gingen met een 1-2 achterstand aan de thee.

Onder het genot van een theetje en voor sommige spelers een powerpeukie, kwamen we al snel tot de conclusie dat het best aardig ging. We speelden de tweede helft met onze neus richting de fanatieke supporters en zoals bekend kan het dan wel eens flink gaan spoken aan de Ziepestrasse. Een wisseltje in de rust: Lars kwam er in voor Jan. We begonnen ongelooflijk sterk aan de tweede helft en met veel balbezit en vloeiende combinaties creëerden we de nodige kansen. Als deze 10 minuten durende masterclass was gefilmd, waren we de hele wereld over gegaan, maar helaas staan er weinig camera’s langs veld 2. Na één van de vele vloeiende aanvallen trok Brok de bal voor en kon Shake, met een karatetrap waar Cantona jaloers op zou zijn, de gelijkmaker binnen werken. Alle 3,5 de toeschouwers stonden vol ongeloof toe te kijken: wat een wereldgoal! We roken bloed en gingen op zoek naar de voorsprong. Bij Smerdiek waren ze het inmiddels helemaal kwijt en waren ze vooral bezig met discussieren onderling. Michael was inmiddels ook nog gekomen en hij kwam binnen de lijnen voor Shake. Na een zwakke terugspeelbal van de laatste man van Smerdiek, kon Roro de keeper omspelen en de 3-2 op het scorebord zetten. Dit maakte zoveel euforie los, dat zelfs de scheidsrechter zijn armen in de lucht gooide en het uitschreeuwde van puur geluk (Nogmaals excuus hiervoor, maar het blijft toch je team)! Helaas lukte het ons niet om de voorsprong vast te houden en prikte Smerdiek uit de counter de 3-3 binnen. Hierna brak een hectische periode aan waarbij het alle kanten op kon. Door wat slippertjes bij ons achterin kreeg Smerdiek nog wat kansjes, maar het bleef gelukkig bij 3-3. Smerdiek eindigde de wedstrijd met 10 man, nadat een speler er door de leider van Smerdiek werd uitgestuurd. Dat scheelde de scheidsrechter weer werk.

Na exact 90 minuten floot de uitstekend fluitende scheidsrechter voor het einde van de wedstrijd en ging iedereen tevreden aan het bier. Er was Texelse Skuumkoppe op de tap, wat een welkome beloning was voor alle harde werkers van ons elftal en de scheidsrechter.

Al met al een leuke en sportieve pot.

Auteur: Wouter Fase